|
| |
 |
Kültür
Göstergebilimi
21. Yüzyılda Yaşam Biçimlerinin Çözümlenmesi
Editörler:
V. Doğan Günay, Murat
Kalelioğlu ve Betül Çanakpınar
Bölüm
Yazarlığı Çağrısı
Önemli
tarihler:
Kitap bölüm
özeti son gönderim
tarihi: 1 Nisan 2022 (300-400 sözcük)
Kitap
bölümlerinin son gönderim tarihi: 1 Temmuz 2022
Hakem
değerlendirme süreci: 5 Temmuz 2022 ~ 15 Ağustos 2022
Değerlendirme
sonrası düzeltilmiş metinlerin gönderimi: 15 Eylül 2022 |
Toplumların en önemli kültürel birikimlerinin
başında mitoloji, efsaneler, halk anlatıları gibi düşünsel ürünler
gelir. Bu ürünleri besleyen kaynaklar din, mitoloji, yazınsal ürünler,
gelenek ve görenekler gibi toplumun ortak değerleridir. Bunlar toplumun
belleğidir ve bu belleğin kalıcılığı da bir iletişim sürecinde,
toplumsal etkileşimle olacaktır. Toplumsal bellek ve
kültürel birikim, hem aynı topluluk içinde
hem de nesilden nesle aktarılması ile zaman içinde gelişerek varlığını
sürdürür.
Kültür her toplumun
ortak alanıdır. Yani bir arada üretilen bir değerler sistemidir. Kültür
denilen ortak edinimler, bir arada yaşayan insanların ortaya koyduğu
değerlerdir. Toplumsal düzlemde ortak bir kültürden söz etmek demek,
ilgili toplumun kültürünün ve kültüre ait değerler dizgesinin oluşacağı
süre kadar bir arada yaşaması demektir.
Toplumsal değerlerin,
ortak kültürlerin gelecek kuşaklara aktarılması da farklı şekillerdedir.
Kültürün aktarılması; anlatı, moda, giysi, toplumsal yaşama biçimi gibi
yollarla olmaktadır. Yaşam biçimleri her dönemde değişiklik
gösterebilir. Bu hem çağdaş gelişmelere hem de toplumsal gereksinimlere
bağlı bir durumdur. Bireysel ya da kolektif durumdaki yaşam biçimleri
insanın durumuna göre varlık bulur ve kendi bağlamı içinde sürer.
Varlığı farklı biçimlerde tehdit edildiği zaman, insan kendisine ait
yaşam biçimlerinde yeni yollar bulur ve kendini aktifleştirir. Covit-19
salgın hastalığı döneminde, insanın sağlığını korumak için keşfettiği
değişik yollar, varlığını sürdürmek için geliştirdiği yeni yaşam
biçimleri sözü edilen duruma son örnek olarak gösterilebilir. Gündelik
yaşamımızdaki deneyimlerimize anlam verme ve var olma nedenlerini ortaya
koyma durumu, yani yaşam biçimleri, göstergebilimin son dönemde daha
fazla inceleme konusu yaptığı bir alandır.
Her geçen gün
kültürün de etkisiyle yaşam biçimleri insanı, içinde bulunduğu
çevresiyle ilişkisini, sürekli üretilen kültürel değerleri yeni
koşullara uygun olarak anlamlandırmaya iter. Varlığına, yaşanan
deneyimlere (pratik, gengüdüm, günceli düzenleme) ve simgesel yaşam
biçimlerine göre her defasında insan çevresini yeniden anlamlandırır.
Kültürün zaman
içindeki değişimi ya da başka bir anlatımla zenginleşmesi, toplumda
yaşayan insanı, yaşadığı topluma ayak uydurabilmesi bakımından sürekli
bir anlamlama döngüsü içine sokar. Yaşamını kültürel gelişmeler ışığında
yeniden biçimlendirme ihtiyacı duyan insanın içine girdiği bu anlamlama
sürecinde her zaman galip gelmesi söz konusu olmayabilir. Kültürel
dönüşüm ve genişlemenin de etkisiyle insanın yaşama dair ortaya çıkan
yeni biçim ve yönelimlere ayak uydurabilmesi, maruz kaldığı yeni
durumların farkında olmasıyla mümkündür. Bu farkındalığı oluşturmanın
bir yolu da göstergebilim bağlamında sistemli ve karşılaştırmalı bir
çözümlemeden geçmektedir. Kültürün zaman içinde nasıl bir değişim
gösterdiğini ve bu değişimin insan yaşamındaki etkilerini anlamak için
kültürel ögelerin, insanın ve yaşam biçiminin merkezde olduğu bir
çözümleme gerekmektedir.
İnsanlığın yaşam
biçiminde önemli değişikliklere neden olan bir başka örnek de
teknolojinin kültürle olan ilişkisidir. Kültür ile teknoloji arasındaki
etkileşim de toplumların gelişmişliği ve tarihsel sürecini ilgilendiren
bir durumdur. Bugün kültürün dijitalleşmesinden, yani yoğun bir
bilgisayar kültüründen, siberkültürden söz edilmektedir. Bunun yanında
yine kültüre sızan ve insanın yaşam biçimlerini etkileyen teknoloji ile
bir müzedeki heykellerin imitasyonlarını yapılarak, resimlerin
kartpostalları hazırlanarak kültürün ticarileşmesi de söz konusudur.
Bunlarla bir yandan kültürel değerlerin farklı iletişim kanallarıyla
daha geniş alıcılara ulaşması amaçlanmakta diğer yandan da farklı
uzamlardaki kültürlerin günlük hayatın içine girmesine çaba
harcanmaktadır. Sonuç olarak hangi amaçla olursa olsun teknolojinin
kültürle olan yakın bağı ve ona katkısı, insanın yaşam biçimini önemli
ölçüde değişikliğe uğratmakta, onu mutlak bir dönüşüm sürecine
itmektedir.
Söz konusu kültür ve
kültürün insanın yaşam biçimleri üzerindeki etkisi olunca örnekleri
çoğaltmak mümkündür. Bu bağlamda toplumların kültürel değerleri kalıcı
olarak koruyabilmesi de bir bakıma kültürel ürünlerin
anlamlandırılmasına bağlıdır. Yani kültürün işlevini, anlamını,
bulunduğu ortamda diğer kültürel ürünlerle kurduğu ilişkiyi bilmek
kültürel ürünü anlamak demektir. Burada da kültürel değerlerin
çözümlenmesine gereksinim duyulur. Toplumlar içinde yaşadığı ve
çevresini sardığı kültürel değerleri doğru anlayarak, onları
anlamlandırarak yaşamı değerli kılabilecektir. Sanatçı çalışma sürecinde
sanatı, kültürü ve tekniği bir arada kullanarak oluşturduğu değeri
toplumsal iletişim bağlamında alıcısına sunar. Bu da kültürel
birikimlerin artması, insan yaşamına yön vermesi ve kalıcılığı açısından
önemlidir. Soyut bir resmin anlamlandırılması hem sanatçıyı ve yapıtını
kalıcı kılacaktır, hem de yaşamını farklı biçimler üzerine inşa etmiş
olan insana yeni biçimler için değişik bakış açıları sunacaktır.
Açıklanan tüm bu olguların yaşam içinde daha iyi anlamlandırılmasında
kültür göstergebilimi ya da başka türden çözümleme yöntemleri önemli
işlevler yerine getirebilirler.
Kültür başlığı
altında her şeyi incelemek olasıdır. İletişim araçlarının hepsi aynı
zamanda kültürel birer üründür. Örneğin dil, kendi içinde dilsel,
kültürel ve tarihsel özellikleri barındırır. Toplumların kullandığı
değişik gösterge dizgeleri de kültürel örnekler arasındadır. Her
kültürel üretimin sonunda ortaya çıkan her bir gösterge ya da daha
kapsamlı olarak dizge bir anlam taşıyıcısıdır. Bu anlam taşıyıcısı aynı
zamanda da bir değerdir ve genel göstergebilim başlığı altında yer alan
kültür göstergebiliminin konusunu oluşturur. Yaşam biçimleri kadar,
metin, reklam, giyim tarzı, toplumsal selamlaşma vb. her türlü imge de
birer kültürel üründür ve kültür göstergebiliminin konusunu oluşturur.
Kültür
göstergebilimin bütüncesini oluşturan kültürel bir nesnenin çözümlenmesi
antropolojik bir incelemeyi de gerektirir. Antropoloji her açıdan insanı
ilgilendiren bir bilim dalıdır. Kültürel nesneyi oluşturan
kültürbirimler (culturème), kültürel ayırt
edici olarak kültür göstergebilimi çözümlemesinde önemli işlevlere
sahiptir. Bir anlambirimcik gibi, kültürbirimcik de kültürel öğeler
arasındaki benzer ve ayırt edici yanları ortaya koymamızda yardımcı
olabilir. Örneğin “cami” ile “kilise” dinsel tapınma uzamları olsa da
kültürbirim açısından aralarında fark vardır:
Cami:
/toplu olarak ibadet
yapılan yer/, /abdest alarak temizlenme/, /dini önderin eylemlerini
yapma/, / ibadet etme/, /bir araya gelme/
Kilise:
/toplu olarak ibadet
yapılan yer/, /temiz giyinme/, /dini önderi izleme/, /oturarak ibadet
yapma/.
Bu değerlerin her
biri kültürbirim olarak işlev görmektedir. Kültürbirimsel karşıtlıklar,
iki ya da daha çok kültürel değerler arasındaki ayrımı ortaya koymaya
yardımcı olur. Örneğin bu dinsel uzamlara “sinagog” ya da başka bir
inancın tapınma mekânını eklersek bu uzamlara uygun yeni kültürbirimler
eklememiz gerekecektir.
Her kültürün iletişim
sırasında alıcısına aktarabileceği değişik özelliklerinden söz
edilebilir. Örneğin kültürün sıklıkla tekrar edilen toplumsal bir yanı
vardır. Alıcıda uyandırdığı bir haz ya da estetik bir kısım vardır.
İletişim sürecinde aktarılan her kültürün alıcıya esinlediği ya da
öğrettiği bazı bilgiler olacaktır. Her kültürün barındırdığı az ya da
çok ideolojik bir yanı da söz konusudur. O zaman kültürün de bir yaşam
biçimi olarak, ideolojik değerler taşıyan toplumsal bellek olarak kültür
göstergebilimi çerçevesinde ele alınıp çözümlenmesi gerekmektedir. Her
kültürel değerin içinde çözümleme yapılacak birçok yanının olduğu
açıktır.
Bu disiplinlerarası
çalışmada araştırmacılardan kültürü anlamlandırmaları, göstergebilim
açısından incelemeleri ve çağdaş yaşam biçimlerini kültür göstergebilimi
bağlamında değerlendirmeleri beklenmektedir.
Kültür göstergebilimi bağlamında disiplinlerarasılığı esas alan bu
çalışmaya gönderilecek yazıların kültürel ögelerin 21. yüzyıl insanının
yaşam biçimindeki etkileri üzerine olması hedeflenmektedir. Konu alanı
olarak gündelik yaşamdan bilime, kültürel dizgenin inşasında önemli rol
oynayan dil, din, ırk, gelenek görenek, dünya görüşü, sanat, tarih,
coğrafya, edebiyat, antropoloji, sosyoloji, felsefe, siyaset bilimi,
yeni medya ve iletişim çalışmaları vb. maddi ve manevi kültürel alanlar
veya alt alanlardan herhangi biri, uzmanlık alanına göre belirlenebilir.

Kaynakça
Bu kaynaklar
araştırmacıya yardımcı olmak için önerilmiştir. Bunların dışında da çok
sayıda kaynak bulunabilir.
BARRY,
Jackson (1999) Art, Culture, and the Semiotics of Meaning, New York:
St. Martin’s Press
BERGER,
Arthur Asa (2010) The Objects of Affection Semiotics and Consumer Culture,
New York: Palgrave Macmillan
BERGER,
Arthur Asa (2014) What Objects Mean An Introduction to Material Culture,
Routledge.
BONDANELLA, Peter (1997) Umberto Eco and the Open Text: Semiotics,
Fiction, Popular Culture, Cambridge: Cambridge University Press
DANESI,
Marcel (2004) Message, Signs and Meanings, Toronto: Canadian
Scholars’ Press Inc.
Formes sémiotiques
ECO,
Umberto (2007) Dire Presque la Même Chose, Paris: Grasset.
FONTANILLE, Jacques (2015) Formes de Vie. Liége: Presses
universitaires de Liège.
GAINES,
Elliot (2010) Media Literacy and Semiotics, New York: Palgrave
Macmillanç
GUVENÇ,
Bozkurt (2016) Türk Kimliği. Kültür Tarihinin Kaynakları, İstanbul:
Boyut Yayın Grubu.
GÜNAY, V.
Dogan (2016) Kültürbilime Giriş: Dil, Kültür ve Ötesi, İstanbul:
Papatya Bilim Yayınları
GÜNAY, V. Doğan (2017) Metin Bilgisi, Genişletilmiş 5. Baskı,
İstanbul: Papatya Bilim Yayınları.
KALELİOĞLU, Murat (2020) Yazınsal Göstergebilim: Bir kuram Bir Uygulama,
Ankara: Seçkin Yayınları.
KÖKTÜRK, Milay (2014) Kültür ve Sembol, Ankara: Aktif Düşünce
Yayıncılık.
LEEDS,
Wendy and Hurwitz (1993) Semiotics and Communication: Signs, Codes,
Cultures, New York and London: Lawrence Erlbaum Associates
LOGAN,
Robert K. (2007) The Extended Mind: The Emergence of Language, the Human
Mind, and Culture, London: University of Toronto Press.
LORUSSO,
Anna Maria (2015) Semiotics and Popular Culture For a Cultural
Perspective in Semiotics, London: Palgrave Macmillan
LOTMAN,
Juri (1999) La Sémiosphère,
Limoges: PULIM.
LOTMAN,
Juri (2004) Culture and Explosion, Berlin and New York: Mouton de
Gruyter
LOTMAN,
Yuri (1990) Universe Of The Mind A Semiotic Theory of Culture, London
and New York: LB. Tauris & Co Ltd
LUCY,
Niall (2001) Beyond Semiotics Text, Culture and Technology, London
and New York: Continuum
METRO,
Michelle M. And Roland (2011) Tourists, Signs and the City The Semiotics
of Culture in an Urban Landscape, England and USA: Ashgate Publishing.
MORO, Christiane, MULLER MIRZA (edt.) (20124) Sémiotique, Culture et
Développement Psychologique, Paris: Septentrion Presses Universitaire
ÖGEL, Bahaeddin (1991) Türk Kültür Tarihine Giriş, 7 cilt,
Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
ÖGEL, Bahaeddin (2010) Türk Mitolojisi, Cilt: I, II, 5. Baskı,
Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
RASTIER,
François; Bouquet, Simon (2002) Une Introduction aux Sciences de la
Culture, PUF, Paris
SCHLEINER,
Louise (1995) Cultural Semiotics, Spenser, and the Captive Woman,
Lehigh University Press
SEMENENKO,
Aleksei (2012) The Texture of Culture An Introduction to Yuri Lotman’s
Semiotic Theory, New York: Palgrave Macmillan.
TAMM,
Marek (2019) Juri Lotman- Culture, Memory and History Essays in Cultural
Semiotics, Switzerland: Palgrave Macmillan
TÜRK, Hüseyin (2021) Kültür Kuramı ve Kavramı Sosyal ve Kültürel
Antropoloji, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
USPENSKIJ,
Boris and ZHIVOV, Victor (2012) “Tsar and God” And Other Essays in
Russian Cultural Semiotics, Brighton: Academic Studies Press.
UYGUR, Nermi (1984) Kültür Kuramı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
ÜSTEL, Füsun, (2021) Kültür Politikasına Giriş Kavramlar, Modeller,
Tartışmalar, İstanbul: İletişim Yayınları.
WIGGINS,
Bradley E. (2019) The Discursive Power of Memes in Digital Culture:
Ideology, Semiotics, and Intertextuality, Routledge.
WYER,
Robert S., CHIU, Chi-yue and HONG, Ying-yi (2009) Understanding Culture
Theory, Research, and Application, London and New York: Psychology
Press.
|
Kitap Bölümü Yazım
Kuralları
Öncelikli
dikkat edilmesi gereken genel kurallar:
1. Kültür
Göstergebilimi 21. Yüzyıl Yaşam Biçimlerinin Çözümlenmesi
kitabında yer almak üzere gönderilen yazıların hiçbir şekilde başka
bir yerde sunulmamış, yayımlanmamış ve/veya yayımlanmak üzere başka
bir yere gönderilmemiş olması gerekir.
2. Kitapta
yayımlanan yazıların telif hakkı kitabın baskısını yapacak
yayınevine aittir. Yazarlar, değerlendirilmek üzere gönderdikleri
hakem ve editoryal süreçlerden olumlu geçen yazıların her türlü
telif hakkını devretmiş olduklarını kabul eder. Yayına kabul edilen
ve/veya yayımlanmış yazıların başka bir yerde yayımlanması
editörlerin iznine bağlıdır.
3. Gönderilen
yazıların değerlendirmeye alınabilmesi için Muvafakat Formunun
yazarlar tarafından doldurularak ıslak imzalı bir şekilde,
yazılarıyla birlikte, editörlere ulaştırılması gerekmektedir.
4. Yazarlar
değerlendirilmek üzere gönderdikleri yazılar en az iki hakemden
“olur” almadıkça yayına kabul edilmez.
5. Yayına
kabul edilen yazılardaki görüş ve öneriler yazarın şahsi görüş ve
önerileri olup editörlerin resmi görüş ve önerileri niteliğini
taşımaz. Bu bağlamda yazılarda yer alan her türlü bilgiden ve bu
bilgilerin orijinalliğinden yazarın kendisi sorumludur.
6. Sayfa
düzeni normal, sayfa yapısı; üstten 2,5 cm, alttan 2,5 cm, soldan
2,5 cm, sağdan 2,5 cm, cilt payı 0, üstbilgi 1,25 cm, alt bilgi 1,25
cm olmalıdır.
7. Satır
aralıkları -kaynakça hariç- 1,5 ve 0 nk, kaynakçada ise 1 ve 0 nk
olmalıdır.
8. Sayfa
numaraları sağ altta verilmelidir.
9. Tam
metinler 6000-8000 sözcük aralığında olmalıdır.
10.
Tüm gönderim ve yazışmalarda
cult.semio@gmail.com
veya
admin@papatyabilim.com.tr adresi
kullanılmalıdır.
Yazım kuralları:
1. Yazım
dili Türkçedir.
2. Çalışmanın
yazımında, noktalamasında ve kısaltmalarda TDK Yazım Kılavuzu’nun en
son baskısı esas alınır.
3. Yazıların
ana başlığı “14 punto”, büyük harflerle ve koyu, alt başlıklar ise
“12 punto”, sadece baş harfleri büyük ve koyu yazılmalıdır.
4. Yazar
ismi, Times New Roman 12 punto ile ana başlıktan sonra bir boşluk
verilerek ve ana başlığı ortalayacak biçimde kalın (bold) olarak,
adın baş harfi büyük diğer harfleri küçük olarak, soyadın ise tamamı
büyük harflerle yazılmalıdır.
5. Çalışma
metni her iki yana yaslı olarak Times New Roman, 12 punto ile
yazılmalı, satır aralığı 1,5 verilmeli, paragraflar 1,25 cm girinti
ile başlamalıdır.
6. Dipnotlar
her iki yana yaslı olarak Times New Roman ve 10 punto ile yazılmalı,
satır aralığı 1 olmalı ve dipnottan sonra bir boşluk verilerek
başlatılmalıdır.
Referanslara ilişkin
kurallar:
1.
Yazılar “The Chicago Manual of Style (17th Edition, Notes
and Bibliography)” atıf ve referans sistemi esas alınarak
hazırlanmalıdır.
2. Metin
içinde dipnot numarası, noktalama işaretlerinden sonra verilmelidir.
3. Dipnotlar
sayfa altında numaralandırılarak verilmeli; atıflar, metin içinde
gösterilmemelidir.
4. Dipnot
rakamından sonra bir boşluk verilmeli ve yazı daha sonra
başlatılmalıdır. İkinci ve daha sonraki satırların başında boşluk
verilmemelidir.
5. Atıfta
bulunulan kaynağın tam künyesi verilmeli, atıfta bulunulmamış
eserler kaynakçada gösterilmemelidir.
6. Alfabesi
Latin olmayan kaynakların dipnotları, Türkçeye uygun olarak Latin
alfabesine uyarlanmalıdır. Kaynağın alıntısının orijinal dilinde de
yapılması tavsiye edilir.
Örneğin,
“Фёдор Достое́вский,…” orijinal alıntısı,
“[Fyodor Dostoyevski,…]” şeklinde orijinal alıntının
devamında verilmelidir.
7. Aynen
alıntılar: Yazıda birebir yapılan alıntılar tırnak “ ” içinde
verilmeli ve alıntının sonunda dipnot sistemine uygun olarak kaynak
gösterilmelidir. Beş satırdan az alıntılar cümle arasında, beş
satırdan uzun alıntılar ise metne göre sayfanın sağından 1 cm,
solundan ise 1,25 cm (paragrafın başladığı yer) içeriden
verilmelidir. Beş satırdan fazla olan alıntılarda satır aralığı
1,15, font ise 11 olmalıdır.
8. Chicago
Manual of Style (17th Edition, Notes and Bibliography) hakkında
detaylı bilgi için:
https://www.chicagomanualofstyle.org/home.html
9. “The
Chicago Manual of Style (17th Edition, Notes and Bibliography)” atıf
ve referans sistemi ile ilgili uygulamalı örnekler aşağıda
gösterilmiştir.
Kitaplar
1. Tek yazarlı
kitaplar
İlk Not:
V. Dogan
Günay. Kültürbilime Giriş: Dil, Kültür ve Ötesi, (İstanbul:
Papatya Bilim Yayınları, 2016), 72.
Charles Dickens, Hard Times:
For These Times (New York: Signet Classic, 1997), 35.
Kısa Not:
Günay. Kültürbilime Giriş:
Dil, Kültür ve Ötesi, 72.
Dickens, Hard Times, 67.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Günay, V. Dogan. Kültürbilime
Giriş: Dil, Kültür ve Ötesi, İstanbul: Papatya Bilim Yayınları,
2016
Dickens, Charles. Hard Times:
For These Times. New York: Signet Classic, 1997.
2. İki yazarlı
kitaplar
İlk Not:
Nusret
Özcan ve Kemal Aykut, Mustafa Kutlu Kitabı (İstanbul: Nehir
Yayınları, 2001), 8.
Kısa Not:
Özcan ve Aykut, Mustafa Kutlu
Kitabı, 34.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Özcan, Nusret ve Kemal Aykut. Mustafa
Kutlu Kitabı. İstanbul: Nehir Yayınları, 2001.
3. Üç yazarlı
kitaplar
İlk Not:
İrfan
Dağdelen, Hüseyin Türkmen, ve Nergis Ulu, Türk
Kütüphaneciliğinden İzdüşümler: Nail Bayraktara Armağan (İstanbul:
Büyükşehir Belediye Başkanlığı - Kültürel ve Sosyal İşler Daire
Başkanlığı - Kütüphane ve Müzeler Müdürlüğü, 2005), 55.
Kısa Not:
Dağdelen, Türkmen ve Ulu, Türk
Kütüphaneciliğinden İzdüşümler, 87.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Dağdelen, İrfan, Hüseyin Türkmen,
ve Nergis Ulu. Türk Kütüphaneciliğinden İzdişümler: Nail
Bayraktara Armağan. İstanbul: Büyükşehir Belediye Başkanlığı -
Kültürel ve Sosyal İşler Daire Başkanlığı - Kütüphane ve Müzeler
Müdürlüğü, 2005.
4. Üçten fazla
yazarlı kitaplar
İlk Not:
Ahmet
Nohutçu vd., Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar (İstanbul:
Seçkin Yayıncılık, 2008), 77.
Kısa Not:
Nohutçu vd., Kamu Yönetiminde
Çağdaş Yaklaşımlar, 18.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Nohutçu, Ahmet, Asım Balcı, Namık
Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun. Kamu Yönetiminde Çağdaş
Yaklaşımlar. İstanbul: Seçkin Yayıncılık, 1981.
5. Yazar veya
editör adı bulunmayan kitaplar
İlk Not:
“Türkiye ve
Dünyada Yükseköğretim,” Bilim ve Teknoloji (İstanbul: TÜSİAD
Yayınları 1994), 81.
Kısa Not:
“Türkiye ve Dünyada
Yükseköğretim,” 81.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
“Türkiye ve Dünyada
Yükseköğretim.” Bilim ve Teknoloji. İstanbul: TÜSİAD
Yayınları, 1994.
6. Kitap
bölümleri
İlk Not:
M. Efe
Çaman, Kenan Dağcı ve M. Ali Akyurt, “Yemen: "Yeni Afganistan mı?” Dünya
Çatışmaları Çatışma Bölgeleri ve Konuları 2 içinde, ed.
Kemal İnat, Burhanettin Duran ve Muhittin Ataman (Ankara: Nobel,
2010), 340.
Kısa Not:
Çaman vd., “Yemen: "Yeni
Afganistan mı?,” 347.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Çaman, M. Efe, Kenan Dağcı ve M.
Ali Akyurt. “Yemen: "Yeni Afganistan mı?” Dünya Çatışmaları
Çatışma Bölgeleri ve Konuları 2 içinde, Editörler: Kemal İnat,
Burhanettin Duran ve Muhittin Ataman, 337-354. Ankara: Nobel, 2010.
7. Yazarla
birlikte editör veya çevirmeni olan eserler
İlk Not:
M. Efe
Çaman, Kenan Dağcı ve M. Ali Akyurt, “Yemen: "Yeni Afganistan mı?” Dünya
Çatışmaları Çatışma Bölgeleri ve Konuları 2 içinde, ed.
Kemal İnat, Burhanettin Duran ve Muhittin Ataman (Ankara: Nobel,
2010), 340.
Suraiya Faroqhi, Osmanlı
Tarihi Nasıl İncelenir: Kaynaklara Giriş, çev. Zeynep Altok.
(İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 2003), 57.
Kısa Not:
Çaman vd., “Yemen: "Yeni
Afganistan mı?,” 347.
Faroqhi, Osmanlı Tarihi Nasıl
İncelenir, 58.
Kaynakça (Alfabetik sıraya göre):
Çaman, M. Efe, Kenan Dağcı ve M.
Ali Akyurt. “Yemen: "Yeni Afganistan mı?” Dünya Çatışmaları
Çatışma Bölgeleri ve Konuları 2 içinde, Editörler: Kemal İnat,
Burhanettin Duran ve Muhittin Ataman, 337-354. Ankara: Nobel, 2010.
Faroqhi, Suraiya. Osmanlı
Tarihi Nasıl İncelenir: Kaynaklara Giriş. Çeviren: Zeynep Altok,
İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 2003.
Makaleler
İlk not ve kısa not bölümlerinde
alıntıladığınız sayfa veya sayfa aralığını veriniz. Kaynakça
bölümünde ise, tüm makalenin sayfa aralığını belirtiniz.
(Varsa, makalenin öncelikli
olarak DOI (Digital Object Identifier) numarasını ekleyiniz. DOI
numarası, bir internet tarayıcısının adres çubuğuna
http://dx.doi.org/ adresine eklenerek yazıldığında, kullanıcıyı
kaynağa götürür. Eğer DOI yoksa URL adresini yazınız.)
1. Tek yazarlı
makaleler
İlk Not:
Song Niu,
“The Strategic Partnership between South Korea and the United Arab
Emirates,” Güvenlik Stratejileri Dergisi 17, (Nisan 2013):
132-136.
Kısa Not:
Niu, “The Strategic Partnership,”
132-136.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Niu, Song. “The Strategic
Partnership between South Korea and the United Arab Emirates,” Güvenlik
Stratejileri Dergisi 17, (Nisan 2013): 122-146.
2. İki yazarlı
makaleler
İlk Not:
Tom D.
Lewisand ve Gerald Graham, “Seven Tips for Effective Listening,” British
Journal of Social Work 30, (2003): 13-35.
Kısa Not:
Lewisand ve Graham, “Seven Tips
for Effective Listening,” 15-23.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Lewisand, Tom D. ve Gerald
Graham. “Seven Tips for Effective Listening,” British Journal of
Social Work 30, (2003): 1-43.
3. Üç yazarlı
makaleler
İlk Not:
Shao-Hsun
Keng, Chun-Hung Lin, ve Peter F. Orazem, “Expanding College Access
in Taiwan, 1978–2014: Effects on Graduate Quality and Income
Inequality,” Journal of Human Capital 11, (Güz 2017): 9–10,
https://dx.doi.org/10.1086/690235
Kısa Not:
Keng, Lin, ve Orazem, “Expanding
College Access,” 23.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Keng, Shao-Hsun, Chun-Hung Lin,
ve Peter F. Orazem. “Expanding College Access in Taiwan, 1978–2014:
Effects on Graduate Quality and Income Inequality.” Journal of
Human Capital 11, (Güz 2017): 1–34,
https://doi.org/10.1086/690235
4. Üçten fazla
yazarlı makaleler
İlk Not:
Rachel A.
Bay vd., “Predicting Responses to Contemporary Environmental Change
Using Evolutionary Response Architectures.” American Naturalist
189, sayı: 5 (Mayıs 2017): 465, https://doi.org/10.1086/691233
Kısa Not:
Bay vd., “Predicting Responses,”
465.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Bay, Rachael A., Noah Rose, Rowan
Barrett, Louis Bernatchez, Cameron K. Ghalambor, Jesse R. Lasky,
Rachel B. Brem, Stephen R. Palumbi, ve Peter Ralph. “Predicting
Responses to Contemporary Environmental Change Using Evolutionary
Response Architectures,” American Naturalist 189, sayı: 5
(Mayıs 2017): 463–73,
https://doi.org/10.1086/691233
5. Yazarı belli
olmayan makaleler
İlk Not:
“Balkanlarda Türk Varlığı,” Toplumsal Tarih 7 (Mayıs 1990):
8.
Kısa Not:
“Balkanlarda Türk Varlığı,” 8.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
“Balkanlarda Türk
Varlığı,” Toplumsal Tarih 7 (Mayıs 1990): 1-17.
6. Online
dergide makale:
(Varsa, derginin
DOI (Digital Object Identifier) numarasını ekleyiniz. DOI numarası,
bir internet tarayıcısının adres çubuğuna http://dx.doi.org/
adresine eklenerek yazıldığında, kullanıcıyı kaynağa götürür. Eğer
DOI yoksa URL adresi yazınız.).
İlk Not:
Dinçer Eşitgin, “Büyüme Romanı
(Bildungsroman) Kavramı Etrafında Aşk-ı Memnu ve Roman Kişisi
Nihal,” Milli Eğitim Dergisi 162, (2004): 153-168, erişim 5
Nisan 2005, http://yayim.meb.gov.tr/yayimlar/162/esitgin.htm
Gueorgi Kossinets ve Duncan J.
Watts, “Origins of Homophily in an Evolving Social Network,” American
Journal of Sociology 115, (2009): 411, erişim 28 Şubat 2010,
https://doi.org/10.1086/599247
Kısa Not:
Eşitgin, “Büyüme Romanı,” Milli
Eğitim Dergisi.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Eşitgin Dinçer, “Büyüme Romanı
(Bildungsroman) Kavramı Etrafında Aşk-ı Memnu ve Roman Kişisi
Nihal,” Milli Eğitim Dergisi 162, (2004):149-172, Erişim 5
Nisan 2005, http://yayim.meb.gov.tr/yayimlar/162/esitgin.htm
Gueorgi Kossinets ve Duncan.
Watts. “Origins of Homophily in an Evolving Social Network,” American
Journal of Sociology 115, (2009): 411, Erişim 28 Şubat 2010,
doi.org/10.1086/599247
7. Günlük
gazetelerden ve dergilerden alınmış makaleler:
İlk Not:
Taha Akyol,
“Sosyal Bilim Ödülleri,” Milliyet, 28 Şubat 2005.
Sheryl Gay Stolberg ve Robert
Pear, “Wary Centrists Posing Challenge in Health Care Vote,” New
York Times, 27 Şubat 2010, erişim 28 Şubat 2010,
http://www.nytimes.com/2010/02/28/us/politics/28health.html
Daniel Mendelsohn, “But Enough
about Me,” New Yorker, 25 January 2010, 68.
Kısa Not:
Akyol, “Sosyal Bilim Ödülleri.”
Stolberg ve Pear, “Wary
Centrists.”
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Akyol, Taha. “Sosyal Bilim
Ödülleri,” Milliyet, 28 Şubat 2005.
Doktora ve Yüksek
lisans tezleri
İlk Not:
Avni Erdemir, “Muslihu'd-din
Mustafa İbn Vefâ Hayatı Eserleri Tesirleri ve Manzum Eserlerinin
Tenkidli Metni” (Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi,
1999), 6-10.
Azize Şahin, “Üniversite
Öğrencilerinde Bilinçli Farkındalık ile Yaşam Doyumu ve İyi Oluş
Arasındaki İlişkiler” (Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi,
2018), 8.
Kısa Not:
Erdemir, “Muslihu'd-din Mustafa,”
6-10.
Şahin, “Üniversite Öğrencilerinde
Bilinçli Farkındalık,” 8.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Erdemir, Avni. “Muslihu'd-din
Mustafa İbn Vefâ Hayatı Eserleri Tesirleri ve Manzum Eserlerinin
Tenkidli Metni.” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi,
1999.
Şahin, Azize. “Üniversite
Öğrencilerinde Bilinçli Farkındalık ile Yaşam Doyumu ve İyi Oluş
Arasındaki İlişkiler.” Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi,
İstanbul, 2018.
Arşiv belgeleri
İlk Not:
BOA, İ. Mes. Müh., 2079.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA),
İrade Mesâil-i Mühimme (İ. Mes. Müh), 2079.
Raporlar
1. Yazarı belli
olan rapor
İlk Not:
Fatma Gök, Öğretmen
Profili Araştırma Raporu (Ankara: Eğitim Bilim ve Kültür
Emekçileri Sendikası Yayınları 1999), 6-25.
Kısa Not:
Gök, Öğretmen Profili
Araştırma Raporu, 6-25
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Gök, Fatma. Öğretmen
Profili Araştırma Raporu. (Ankara: Eğitim Bilim ve Kültür
Emekçileri Sendikası Yayınları, 1999.
2. Yazarı belli
olmayan rapor
İlk Not:
Arnavutluk Ülke Raporu,
(Ankara: TİKA Yayını 1995), 7.
Kısa Not:
Arnavutluk Ülke Raporu,
7.
Kaynakça (Alfabetik
sıraya göre):
Arnavutluk Ülke Raporu.
Ankara: TİKA Yayını 1995.
3. Bir kurum,
firma ya da enstitünün yazarı olduğu rapor
İlk Not:
Dış
Politika Enstitüsü, Uluslararası İlişkilerle İlgili Anayasaya
Konabilecek Hükümler, (Ankara: Siyasal Bilgiler Fakültesi
Yayınları, 1990), 33.
Kısa Not:
Dış Politika Enstitüsü, Anayasaya
Konabilecek Hükümler, 33.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Dış Politika Enstitüsü. Uluslararası
İlişkilerle İlgili Anayasaya Konabilecek Hükümler. Ankara:
Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, 1990.
Ansiklopedi
İlk Not:
Ömer C. Saraç, “Kağıt, Milli
Gelir,” Ak İktisat Ansiklopedisi 1 içinde, (İstanbul: Ak
Yayınları, 1973), 20-30.
Kısa Not:
Saraç, “Kağıt, Milli Gelir,”
20-30.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Saraç, Ömer C., “Kağıt, Milli
Gelir” Ak İktisat Ansiklopedisi 1 içinde. (İstanbul: Ak
Yayınları, 1973), 17-36.
Mülakat veya Röportaj
İlk Not:
Edward Snowden, ‘‘Edward Snowden
Explains How to Reclaim Your Privacy.’’ Röportajı yapan Micah Lee. The
Intercept, 12 Kasım 2015, erişim 1 Ocak 2017,
https://theintercept.com/2015/11/12/edward-snowden-explains-how-to-reclaim-your-privacy/.
Kısa Not:
Snowden, röportaj.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Snowden, Edward. ‘‘Edward Snowden
Explains How to Reclaim Your Privacy.’’ Röportajı yapan Micah Lee. The
Intercept, 12 Kasım 2015, Erişim 1 Ocak 2017,
https://theintercept.com/2015/11/12/edward-snowden-explains-how-to-reclaim-your-privacy/.
E-Kitap
İlk Not:
Fyodor Dostoevsky, Crime and
Punishment çev. Constance Garnett. ed. William Allan Nelson.
(New York: P.F. Collier & Son, 1917), 413,
http://archive.org/details/crimepunishmentoodostuoft.
Jane Austen, Pride and
Prejudice (New York: Penguin Classics, 2007), 3.bölüm, Kindle.
Kısa Not:
Dostoevsky, Crime and
Punishment, 413.
Austen, Pride and Prejudice,
6.bölüm.
Kaynakça (Alfabetik sıraya
göre):
Dostoevsky, Fyodor, Crime and
Punishment, Çeviren: Constance Garnett, Editör: William Allan
Nelson. New York: P.F. Collier & Son, 1917.
http://archive.org/details/crimepunishmentoodostuoft.
Austen, Jane. Pride and
Prejudice. (New York: Penguin Classics, 2007), Kindle.
Sosyal Medya
İlk Not:
Chicago Manual of Style. “Is the
world ready for singular they? We thought so back in 1993.”
Facebook, Nisan 2015.
https://www.facebook.com/ChicagoManual/posts/is-the-world-ready-for-singular-they-we-thought-so-back-in-1993-when-the-14th-ed/10152906193679151/
Etik İlkeler ve Yayın
Hakkında:
1. Kitapta
yer almak üzere gönderilen çalışmalar hiçbir şekilde intihal
içermemeli ve özgün olmalıdır. Bu konuda sorumluluk tamamen
yazarlara aittir.
2. İntihalin
her çeşidi, yazarın kendi yayınlarından yaptığı usulsüz aktarımlar
dâhil, çok ciddi bir etik sorundur. İntihal içerdiği tespit edilen
çalışmaların değerlendirme süreci durdurulur. Yayımlandıktan sonra
intihal tespit edildiği takdirde, Editörler gerekli önlemleri
alırlar.
3. Yazarlar
cinsiyet, ırk, dil, inanç, kültür, sınıf, yaş, görüş, zümre ve
cinsel yönelim gibi aidiyet ve kimlikler üzerinden ayrımcı bir dil
kullanmamalıdırlar.
4. Çalışmalar
üçüncü bir tarafın mahremiyet ve fikrî mülkiyet haklarını ihlal
etmemelidir.
5. Yazarlar,
çalışmalarında payları olan tüm şahısları belirtme yükümlülüğü
taşırlar. Çalışmalarında önemli derecede payları olan şahısları
ortak yazar olarak belirtmelidirler. Bir çalışma, yazarlarının
tamamının rızası olmadan yayımlanamaz.
6. Çalışmaya
katkı sağlamayan kişilerin adları, yazar olarak yazılmamalıdır.
Yayımlanmak üzere başvurusu yapılan bir yazı için yazar sırasını
değiştirme, yazar çıkartma, yazar ekleme işlemleri önerilmemelidir.
7. Yazarlar,
çalışmanın/ eski bir versiyonu başka bir mecrada yayımlanmışsa bunu
belirtmelidirler. Çalışma, yayımlanmamış bile olsa bir tezden
derlendiyse, bunun ilk sayfada dipnot olarak belirtilmesi gerekir.
8. Yazarlar,
mevcut telif hakları yasası esaslarına uygun hareket etmekte
sorumludurlar.
9. Değerlendirme
sürecinde yazarlardan çalışmalarına ilişkin bilgi ya da veri
istenmesi durumunda talep edilen bilgileri Editörlere sunmalıdırlar.
10. Yazarlar,
hakemlerin ve Editörlerin düzeltme önerilerini, eksiksiz ve
zamanında yerine getirmekle sorumludur. Hakemlerin ya da Editörlerin
önerilerine katılmaması halinde, yazar, gerekçesi ile bu durumu
Editörlere bildirme hakkına sahiptir.
11. Yazarlar,
hakem değerlendirme önerilerine yaptıkları işlemleri, açıkça
belirterek Editörlere sunmalıdırlar.
farkımız, kitaplarımızda ~ mürekkep kokulu kitaplar ~ Papatya
Bilim Yayınevi
|
|